Να επαναφερθούν και να αναβαθμιστούν οι Γεν. Συνελεύσεις.

Να αποφασίζουμε οι ίδιοι για τις τύχες μας.

   Συναδέλφισσες-φοι:

   Οι γενικές συνελεύσεις είναι ένας θεσμός που ξεκινάει με τη δημιουργία των συνδικάτων και ουσιαστικά αποτελεί το οξυγόνο των σωματείων.

   Σ’ αυτές οι εργαζόμενοι αποφασίζουν για όλες τις μορφές της δράσης τους.

   Στον ΟΤΕ δυστυχώς δεν έχουμε ουσιαστικές γενικές συνελεύσεις εδώ και 35 χρόνια.

   Τις κατάργησαν ουσιαστικά οι εργατοπατέρες του κομματικού συνδικαλισμού για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους και να αποφασίζουν ότι γουστάρουν, χωρίς τον έλεγχο των εργαζομένων.

      Στην Αθήνα δεν γίνονται γενικές συνελεύσεις, ούτε τακτικές, ούτε έκτακτες. Δεν προβλέπονται από το καταστατικό.

      Η ΑΣΕ σε κάθε αντιπροσωπευτική συνέλευση βάζει πρόταση να ξαναθεσμοθετηθούν οι γεν. συνελεύσεις της Αθήνας.  

      Κάθε φορά η πρόταση καταψηφίζεται από την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και τους κολαούζους της.

     Γενικές συνελεύσεις έχουν παραμείνει με υποβαθμισμένη μορφή μόνο στην επαρχία.

   Ουσιαστικά λειτουργούν με επετειακό και διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, δεν λαμβάνεται καμία απόφαση που να δεσμεύει τα Δ.Σ των σωματείων, ούτε αποφασίζουν για τα σημαντικά ζητήματα του εργατικού κινήματος.

   Όπως, πότε θα ξεκινήσει μια απεργία και με ποια αιτήματα, πότε θα σταματήσει ή θα κλιμακωθεί, πότε θα υπογραφεί ΣΣΕ και γενικά σε όλα τα ζητήματα, μεγάλα ή μικρά που αφορούν τα μέλη του σωματείου.

   Τι θα συνέβαινε αν υπήρχαν γεν. συνελεύσεις στην Αθήνα και δεν είχε υποβαθμιστεί η λειτουργία των γεν. συνελεύσεων;

   Θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα ετσιθελικών αποφάσεων που σφράγισαν το εργασιακό μέλλον χωρίς την έγκριση των εργαζόμενων του ΟΤΕ.

   1)  Το 2005 υπογράφτηκε η περιβόητη εθελούσια.  Μ’ αυτήν κατάργησαν τη μονιμότητα, δρομολόγησαν τις εξελίξεις για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και την παράδοση του στην D.T, νομιμοποίησαν το δουλεμπόριο. Τις επιπτώσεις τις βιώνουμε σήμερα.

   Ρωτήθηκαν οι εργαζόμενοι αν εγκρίνουν τη συμφωνία εργατοπατέρων-διοίκησης ΟΤΕ;  ΟΧΙ.

   Συγκλήθηκαν 2 γενικές συνελεύσεις στην Καλαμάτα και στην Λάρισα, οι οποίες με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισαν κατά της εθελουσίας.

   Οι εργατοπατέρες (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και οι κολαούζοι τους) κεντρικοί και τοπικοί δεν επέτρεψαν να γίνουν άλλες συνελεύσεις, έφυγαν 6000 σε σύνταξη (5 χρόνια νωρίτερα!) και πανηγύριζαν μετά για την κατάκτηση που έκαναν.

   2)  Πέρυσι αποφάσισαν να υπογράψουν ΣΣΕ με μείωση των μισθών μας από 12  έως 35% στους τεχνικούς. Ποια Γ.Σ  θα επικύρωνε μια τέτοια υπογραφή; 

   Πάλι δεν κάλεσαν καμία Γ.Σ. Την ίδια τακτική εφαρμόζουν για όλα τα σημαντικά μας ζητήματα, όπως για την τελευταία «εθελουσία», για τη μαύρη εργασία των εργολάβων και των δουλεμπορικών θυγατρικών OTEplus & Hellas-com κ.λ.π. όπως και για όλα τα μεγάλα και μικρά προβλήματα που μας απασχολούν.

Έτσι αντιλαμβάνονται την εργατική δημοκρατία!

Αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.

   Εδώ αντικειμενικά συμπλέουν και η εργοδοσία και οι εργατοπατέρες.

   Αυτή η μορφή συνδικαλισμού βολεύει και τις δυο πλευρές. Τα πιο έξυπνα υπηρεσιακά στελέχη προσέρχονται στις γεν. συνελεύσεις, κάνουν ένα χαιρετισμό και προβάλουν με τον τρόπο τους το προφίλ τους και τις επιδιώξεις  της εταιρείας.

   Οι ανεγκέφαλοι όμως, όπως ο υπουργός εργασίας Βρούτσης* ή ο…. ρέκτης διευθυντής Νοτιοδυτικής Ελλάδας, βασιλικότεροι του βασιλέως, προτείνουν την κατάργηση ακόμα και αυτού του εκφυλισμένου συνδικαλισμού.

   Με τέτοιες ενέργειες όμως κινδυνεύουν να τσιγκλήσουν τα αντανακλαστικά των εργαζόμενων ακόμα και των συνεργατών τους εργατοπατέρων και να δημιουργηθεί αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα που δεν θα μπορούν να ελέγξουν.

      Κανονικά οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας οι οποίοι είναι έξυπνοι άνθρωποι, καταλαβαίνουν τον κίνδυνο και πιάνουν από το αφτί τους πολυπράγμονες αρβυλοφύλακες και τους στέλνουν από κει που ήρθαν, σαν επικίνδυνους για το κεφάλαιο ή την επιχείρηση.

   Πηγαίνουν δηλαδή για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι.

   Εμείς όμως συνάδελφοι δεν κρύβουμε τα λόγια μας, ούτε χαϊδεύουμε την κουτοπονηριά αρκετών δυστυχώς εργαζομένων.

• Οι γενικές συνελεύσεις είναι κατάκτηση των εργαζομένων, γίνονται στους χώρους δουλειάς και όχι σε ταβέρνες και πολυτελή ξενοδοχεία και συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι για να παρθούν οι σωστές αποφάσεις που αφορούν τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
• Συμβαίνει αυτό στις συνελεύσεις μας;  Κατηγορηματικά όχι όπως προαναφέραμε.
• Συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στις γενικές συνελεύσεις;  Ένας ευκαταφρόνητος αριθμός από αδιάφορους, εξυπνάκηδες και ψιλοκοπανατζήδες δυστυχώς όχι.

   Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που τα δικαιώματά μας καταργούνται και οι κατακτήσεις μας εξαφανίζονται από τις τροικανές κυβερνήσεις τα τελευταία 2,5 χρόνια.

   Χιλιάδες τέτοιοι κοπανατζήδες από τη μαζική δράση και τους αγώνες των εργαζομένων κλαίνε σήμερα με μαύρο δάκρυ γιατί τους κόπηκαν οι συντάξεις, οι μισθοί, κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους ή ετοιμάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης και της Ανατολής.

   Δυστυχώς έτσι είναι και έτσι θα γίνεται μέχρι να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας τις ευθύνες του και να ανασυγκροτήσουμε το εργατικό κίνημα.

  Όσο συνεχίζουμε να την κοπανάμε από τη συνέλευση και να αναθέτουμε να χειρίζεται τις τύχες μας ψηφίζοντας, τον εργατοπατέρα και τον κομματάρχη, οι ζωές μας θα συνεχίσουν να καταστρέφονται και ακόμα και η τέτοιας ποιότητας διευθυντές θα μας χλευάζουν.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

ΑΣΕ

  Αθήνα 21-02-2013

* Ο Βρούτσης αποτελεί τραγελαφική περίπτωση εργατοπατέρα, ήταν Γ. Γραμματέας στο σύλλογο εφοριακών όταν  καταχράστηκαν τα λεφτά από το ταμείο των μελών τους!

   Βλέπετε δεν είχαν την ευστοχία να καλυφθούν όπως έκαναν σε ένα άλλο σωματείο οι ομοϊδεάτες τους,  που εξαφανίστηκαν αστραπιαία 64.000 ευρώ…. λόγο ληστείας.